Διηγήματα Ωτοστόπ – Part 3/3 | Ρουμανία

Φωλιασμένη στην καρδιά της Ευρώπης, αυτή η μαγευτική χώρα προσφέρει αρκετές εμπειρίες που θα σε μαγέψουν. Από τις γοητευτικές μεσαιωνικές πόλεις της Τρανσυλβανίας, όπου ζωντανεύουν οι θρύλοι του Δράκουλα, μέχρι και τους ζωντανούς δρόμους του Βουκουρεστίου, η Ρουμανία έχει πλούσια ιστορία και μέρη που μπορείς να εξερευνήσεις.
Βουκουρέστι Ρουμανία Ωτοστόπ

Η Ρουμανία είναι ένα παραμυθένιο βιβλίο που όποια σελίδα και αν ανοίξεις θα σε ταξιδέψει από την όμορφη φύση της μέχρι στην παράδοση και στην μυθολογία της. Φημισμένη για τα Καρπάθια Όρη, τα αρχέγονα πυκνά δάση, την Μαύρη Θάλασσα, το κάστρο του Δράκουλα, τις γοτθικές εκκλησίες έως και τα πλούσια αξιοθέατα της. Μία λίστα δίχως τελειωμό.

Όμως σε αυτό το άρθρο θα διηγηθώ την συνέχεια του δικού μου παραμυθιού μετά την Τουρκία και την Βουλγαρία.

Μόλις διασχίσαμε την γραμμή των συνόρων από το Russe προς την Ρουμανία κατευθυνθήκαμε στο βενζινάδικο όπου υπήρχε αρκετή κίνηση δημιουργώντας πολλές ευκαιρίες για να βρούμε εύκολα μία κούρσα. Ξεκινήσαμε να ρωτάμε τους σταθμευμένους οδηγούς αν υπάρχει χώρος και διάθεση για να μας προσθέσουν στην παρέα τους ως το Βουκουρέστι. Μετά από λίγες προσπάθειες μας πήρε ένας οδηγός όπου πήγαινε για να παρακολουθήσει την συναυλία του Bon Jovi η οποία γινόταν μπροστά από το Παλάτι του Κοινοβουλίου (The palace of Parliament). Το Palace of Parliament είναι το βαρύτερο και ακριβότερο κτήριο στον κόσμο και κατέχει την δεύτερη θέση ως μεγαλύτερο κτήριο μετά το Πεντάγωνο.

Βουκουρέστι Ρουμανία
Η φωτογραφία είναι από Dids

Με την άφιξη μας στο κέντρο της πόλης ξεκινήσαμε αμέσως την εξερεύνηση. Καθώς περπατούσαμε μας προσέγγισαν δύο φοιτητές με καταγωγή από την Τουρκία οι οποίοι ήταν στην Βουκουρέστι με το πρόγραμμα Erasmus. Ο ένας ήταν μια ήρεμη ψυχή με ευγενικό λόγο και χαμηλό προφίλ ενώ ο φίλος του ήταν ένα πνευματικό πλάσμα με διάθεση και ενέργεια για ζωή. Ήταν η τελευταία τους ημέρα στο Βουκουρέστι με το πρόγραμμα Erasmus οπότε μας ένωνε ένα κοινό στοιχείο: Να ευχαριστηθούμε και οι τέσσερις την πόλη, ο καθένας με τον τρόπο του. Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να πάμε σε φαστ φουντάδικο ενώ μετά ακολούθησε η ξενάγηση μας σε διάφορα σημεία της πόλης.

Διηγήματα Ωτοστόπ - Part 3/3 | Ρουμανία
Συγνώμη για την κακή ποιότητα

Βρεθήκαμε σε ένα πάρκο με μικρούς χτιστούς καταρράκτες, διάφορα αγαλματάκια, πολύ πράσινο κλίμα και έναν χώρο ο οποίος διέθετε αρκετές χρωματιστές μαξιλάρες και καναπεδάκια σε άριστη κατάσταση για δημόσια και δωρεάν χρήση υπό την επίβλεψη κάποιου υπεύθυνου. Ο χώρος έβγαζε πολύ χαλαρό mood με κόσμο να πηγαίνει είτε για να κουβεντιάσει είτε για να διαβάσει.

Πάρκο Βουκουρέστι
Άγαλμα Βουκουρέστι
Βουκουρέστι Φύση

Καθίσαμε στο πάρκο για μερικές ώρες συνοδευόμενες από όμορφες συζητήσεις με την απόφαση να ξεφαντώσουμε το βράδι που πλησίαζε. Ξεκινήσαμε για την αναζήτηση του κατάλληλου μαγαζιού για το nightlife που επιδιώκαμε καταλήγοντας να κάνουμε σαράντα κύκλους γύρω από την Παλιά Πόλη με αποτέλεσμα να βρεθούμε σε κάτι σκαλάκια για δύο ώρες περίπου. Ξέφρενο τρελό πάρτι!

Τα παιδιά μας προτείναν να κοιμηθούμε όλοι μαζί σε ένα πάρκο διότι ήταν η τελευταία τους ημέρα στην Ρουμανία και δεν τους άρεσε η ιδέα του να νοικιάσουν και να κλειστούν σε τέσσερις τοίχους. Το ένα παιδί συνεχώς αναφερόταν στο ότι αν είσαι τρελός, θα γνωρίσεις τρελούς, κάτι που ισχύει στην περίπτωση μας. Φτάσαμε στο πάρκο, κουβαλήσαμε δύο μεγάλα παγκάκια για να τα ενώσουμε, βάλαμε δύο αιώρες, δέσαμε τους σάκους μας με σχοινιά σε ένα δέντρο ώστε να τα ασφαλίσουμε και φτιάξαμε το αυτοσχέδιο “δημόσιο” καλυβάκι μας σε τετράγωνο σχήμα.

Τα ξημερώματα είχαμε μια δυσάρεστη επίσκεψη από έναν αστυνομικό ο οποίος ήθελε να μαζέψουμε τις αιώρες μας και να αφήσουμε το μέρος. Έφτασε η ώρα που τα παιδιά έπρεπε να φύγουν και το κλίμα βάρυνε διότι μπορεί να γνωριζόμασταν πολύ λίγο αλλά ο αυθορμητισμός και η τρέλα αποτέλεσαν μία δυνατή χημεία μεταξύ μας. Παρόλα αυτά μέχρι και σήμερα (τέσσερα χρόνια μετά) κρατάμε ακόμα επαφές.

Την ίδια ημέρα η μητέρα του Κέβιν του έστειλε κάποια χρήματα τα οποία επενδύθηκαν σε ένα ωραίο φιλικό Hostel. Μπαίνοντας μέσα το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να βγάλω τα ρούχα, να κάνω αυτό το υπερπολυτελές ντους με καυτό νερό και να πλύνω τα ρούχα μου για να ξανά μυρίσω σαν άνθρωπος. Μπορείς να φανταστείς ότι ένα τέτοιο ταξίδι έχει και τις βρώμικες στιγμές του με τις οποίες πρέπει να συμφιλιωθείς.

Αμέσως μετά το μπάνιο κατευθύνθηκα να μαγειρέψω ένα σκέτο μίζερο ρύζι το οποίο το έκανα σαν λαπά. Η προϋπηρεσία μου ως Sous Chef μίλησε και ήθελα να προσφέρω τις απίστευτες πράξεις μου στον ρεσεψιονίστ. Το λυπήθηκα το παιδί που έπρεπε να φανεί ευγενικός και να φάει κάτι τέτοιο. Ο συγκεκριμένος ρεσεψιονίστ εργαζόταν με αντάλλαγμα την δωρεάν διαμονή και διατροφή, είχε Τούρκικη καταγωγή και ήταν πολύ αθώος χαρακτήρας με ήρεμα χαρακτηριστικά αλλά είχε την διάθεση για να προδώσει τα ήρεμα vibes του. Μαθαίνουμε ότι το απόγευμα είχε συναυλία ο Bon Jovi οπότε προφανώς και κανονίσαμε να πάμε όλοι μαζί.

Είχα σταμπάρει ένα μέρος στο οποίο μπορούσαμε να κάτσουμε ψηλά και να δούμε την συναυλία χωρίς να χρειάζεται να πληρώσουμε εισιτήριο. Εκείνη την ώρα για κακή μας τύχη ο Κέβιν λογομαχούσε στο Messenger με μια κοπελίτσα που είχε οπότε τον περιμέναμε κάτω για αρκετή ώρα. Μέχρι να τελειώσει αυτή η λογομαχία μαντέψτε και τι άλλο τελείωσε. To live! Το μοναδικό part που προλάβαμε από αυτό το live ήταν να βλέπουμε ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων να φεύγει κραυγάζοντας τα τραγούδια οπότε και πήγαμε να τσιμπήσουμε κάτι.

Χοστέλ Βουκουρέστι

Την επόμενη ημέρα συζητήσαμε με τον Κέβιν να επισκεφθούμε το Brasov το οποίο ήταν και ο τελευταίος μας προορισμός για αυτό το ονειρικό ταξίδι. Ο Κέβιν ξεκίνησε προς το Brasov με το τραίνο για να απολαύσει την διαδρομή μέσω των Καρπάθιων Όρων ενώ εγώ έψαξα ένα μέρος για να αρχίσω το ωτοστόπ. Βρήκα ένα ευγενικό ζευγαράκι που με πήρε και πλεύσαμε προς το Brasov. Διασχίσαμε τα Καρπάθια Όρη τα οποία ήταν πανέμορφα με μικρά γραφικά χωριά, πανέμορφες θέες και ξύλινες αρκούδες που κρατούσαν Vodka ως διακοσμητικά.

Καρπάθια Όροι

Δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία να καθίσω εκεί μερικές μέρες ώστε να ανακαλύψω τις ομορφιές που είχε να μου προσφέρει αυτό το καταπληκτικό μέρος. Το βράδυ έφτασα στο Brasov όπου βρήκα τον Κέβιν στην κεντρική πλατεία Piata Sfatului, Council Square να με περιμένει με δύο μπύρες στο χέρι.

Brasov Ρουμανία

Συνεχίσαμε μπαίνοντας μέσα σε ένα φαστ φουντάδικο για να ικανοποιήσουμε τα παραπονεμένα στομάχια μας και αργότερα να ψάξουμε να βρούμε την επόμενη “κρεβατοκάμαρα” μας. Το Brasov έχει ένα υπέροχο βουνό γεμάτο από δέντρα και πέτρινα μονοπατάκια κάνοντας το πολύ όμορφο. Εκεί αρχίσαμε να ψάχνουμε το κατάλληλο σημείο ώστε να στήσουμε τις αιώρες μας αλλά για κακή μας τύχη πλησίαζαν ορμητικά πολλά κατάμαυρα σύννεφα απειλώντας την ήρεμη αύρα μας, βάζοντας μας σε εγρήγορση.

Για ακόμη μεγαλύτερη κακοτυχία μου εγώ προφανώς και δεν είχα αδιάβροχο κάλυμμα για να βάλω πάνω από την αιώρα οπότε έπρεπε να τρέξω να βρω το επόμενο μέρος. Έτσι καταλήγεις όταν δεν έχεις τον απαραίτητο εξοπλισμό για ένα τέτοιο ταξίδι. Χωριστήκαμε με τον Κέβιν και μετά από αρκετό περπάτημα βρήκα ένα μικρό πάρκο στην άκρη της πόλης με ένα μικρό υπόστεγο στην τσουλήθρα. Καλύφθηκα εκεί αλλά η βροχή ήταν δυνατή και το υπόστεγο δεν μου πρόσφερε αυτό που απαιτούσα ωστόσο έπρεπε να περιμένω μέχρι να ηρεμήσει η μπόρα και να ψάξω για ένα καλύτερο μέρος.

Νομίζοντας πως τελείωσε η κακοκαιρία πήγα σε ένα ανοιχτό μέρος, έστησα την αιώρα μου, ξάπλωσα και ξεκίνησε να ξανά βρέχει. Εκείνη την ώρα απογοητεύτηκα τελείως και η υπομονή μου άρχισε να καταρρέει. Ξέστησα τα πράγματα, τα έβαλα μέσα στο σάκο και περπάτησα περίπου ένα χιλιόμετρο βρίσκοντας μία στάση λεωφορείου που εγώ εκείνη την ώρα την φανταζόμουν ως ένα ιδανικό κρεβάτι για το υπόλοιπο της βραδιάς.

Κατά τις πέντε το πρωί κόπασε η βροχή και άρχισα να περιφέρομαι μέσα στην πόλη ώστε να απολαύσω την γοτθική και μπαρόκ αρχιτεκτονική της αποτελούμενη από πλούσια ιστορικά αξιοθέατα, μαύρες μικρές εκκλησίες και προφανώς την gothic εκκλησία Iserica Neagra , the Black Church στο κέντρο της πόλης.

Goth Εκκλησία Μπράσοβ

Αυτή η γοτθική Ευαγγελική εκκλησία φιλοξενεί τον τάφο του πρώτου Ιερέα της Thomas Sander οπού βρίσκεται στην περιοχή της χορωδίας. Κοντά στο Brasov βρίσκεται το κάστρο του Κόμη Δράκουλα αλλά δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία να το επισκεφθώ.

Κάπου εδώ κλείνει η ανάμνηση ενός όμορφου ταξιδιού που μου πρόσφερε πολλές εμπειρίες και με μεταμόρφωσε σε μια πιο όμορφη έκδοση του εαυτού μου κάνοντας με να εκτιμήσω τα μικρά και τα όμορφα πράγματα, τους ανθρώπους, τα χαμόγελα και την καλοσύνη. Με δίδαξε να επιβιώνω με λίγα, να ζητάω μόνο τα απαραίτητα και πάνω από όλα να αγαπήσω το σπίτι μου, το κρεβάτι μου και το ζεστό ντους.

Διάβασε επίσης:


Discover more from Travel Brothers

Subscribe to get the latest posts to your email.

Ιορδάνης Σακαλάκης (Jordan Sakalakis) Travel Brothers
Αρθρογράφος

Ιορδάνης Σακαλάκης

Με την τρέλα για ταξίδια να κυλάει στο αίμα του, ο Ιορδάνης έχει ταξιδέψει αρκετές χώρες εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης με ωτοστόπ. Έχει εργαστεί σε πολλαπλές χώρες, έχει γνωρίσει εκατοντάδες ανθρώπους και μέσα από το Travel Brothers μοιράζεται όλες τις μοναδικές ιστορίες και εμπειρίες που μάζεψε απ’ τα ταξίδια του.
Social:

Σχολιάστε